នៅថ្ងៃរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ក្រៅពីម្ចាស់ស្វាមីខ្លួនកូនកំលោះក្រមុំហើយនោះ គឺត្រូវមានអ្នកកំដរប្រុស-ស្រីសម្រាប់ថ្ងៃដែលពិសេសនេះ ដោយពុំអាចខ្វះបានឡើយ។
គ្រប់បណ្ដាប្រទេសលើពិភពលោក ក្នុងថ្ងៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ គេតែងឲ្យមានអ្នកកំដរប្រុស-ស្រីចូលរួមក្នុងពិធីជាដរាប។ មានប្រទេសតិចតួចបំផុតដែលមិនប្រកាន់យកទំនៀមទម្លាប់បែបនោះ។
នេះគឺជាប្រវត្តិទាក់ទងនឹងអ្នកកំដរប្រុស-ស្រីដែលមានរយៈកាលដ៏យូរលង់ណាស់មកហើយ។
ប្រវត្តិអ្នកកំដរកូនក្រមុំ
ទំនៀមទម្លាប់នៃការមានអ្នកចូលកំដរកូនក្រមុំ បានចាប់ផ្ដើមមកពីជនជាតិអ៊ែងហ្គូល-ឆេកសន ដែលជាបុព្វបុរសរបស់ជនជាតិអង់គ្លេស។ សម័យកាលនោះច្បាប់មិនទាន់តឹងរ៉ឹងធ្វើឲ្យមានហេតុការណ៍អាក្រក់ជា ច្រើនក្នុងថ្ងៃអាពាហ៍ពិពាហ៍។ កូនក្រមុំខ្លះត្រូវបានវាយប្រហារពីភាគីបុរសដែលធ្លាប់លួចស្រឡាញ់ ឬធ្លាប់ជាគូស្នេហ៍។ ដោយសារហេតុការណ៍ទាំងនេះបានកើតមានជាញឹកញាប់ក្រោយមកគេបាន ជ្រើសរើសស្ត្រីដែលជាមិត្តភក្តិមកចូលរួមកំដរក្នុងថ្ងៃ អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួនដែរ។ ការធ្វើដូច្នេះប្រការសំខាន់ជួយការពារកូនក្រមុំ និងម្យ៉ាងទៀតជួយបន្លំភ្នែកបណ្ដាក្រុមសត្រូវឲ្យមានការអល់អែក ក្នុងការវាយប្រហារដោយសារថ្ងៃនោះគេបានតែងសំលៀកបំពាក់ និងធ្វើមុខមាត់ស្រដៀងគ្នា។ ចាប់ពីពេលនោះមក ការវាយប្រហារបានថយចុះ ហើយមនុស្សជំនាន់ក្រោយៗមកបានអនុវត្តតាមជារៀងរហូតមក។
នៅមានហេតុផលមួយទៀតដែលគេជឿថា ជាប្រវត្តិនៃការចាប់ផ្ដើមឲ្យមានអ្នកកំដរប្រុស-ស្រី ដែរនោះគឺក្នុងសម័យរ៉ូម៉ាំងបុរាណ គេបានចេញច្បាប់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋថា ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវធ្វើចំពោះមុខសាក្សីចាប់ពី១០នាក់ឡើងទៅ។ ហេតុដូច្នេះដើម្បីឲ្យមានសាក្សីជាក់លាក់ គេបានរកអ្នកកំដរប្រុស-ស្រីមួយក្រុមឲ្យមកធ្វើជាសាក្សីឲ្យពួក គេ។
ប្រវត្តិអ្នកកំដរប្រុស
សម្រាប់អ្នកកំដរប្រុសវិញតាមប្រវត្តិគ្មានតួនាទីអ្វីដែលគួរ ឲ្យកត់សម្គាល់ខ្លាំងទេ។ កាលពីសម័យដើម មូលហេតុជ្រើសរើសអ្នកកំដរប្រុស គឺដោយសារត្រូវជួយការពារកូនកំលោះដែលអាចកើតចេញពីការដណ្ដើមកូន ក្រមុំ ហើយមានការវាយប្រហារកើតឡើង។ នៅឯប្រទេសស៊ុយអែតសម័យបុរាណគេនិយមរៀបចំអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅពេលយប់។ អ្នកកំដរប្រុសត្រូវគេរៀបចំឲ្យមានតួនាទីជាអ្នកអុជភ្លើងកំដរ កម្មវិធី និងការពារស្រូវផ្សេងៗដែលមានបំណងមកវាយប្រហារដណ្ដើមកូនក្រមុំ និងកូនកំលោះ។
ចំនួនអ្នកកំដរកូនកំលោះ-កូនក្រមុំ
មួយផ្នែកធំគេជ្រើសរើសម្ខាងៗចាប់ពី ២ ទៅ ៣ នាក់ និងប្រទេសខ្លះជាក្រុមធំតែម្ដង។ ចំណែកប្រទេសខ្លះមានអ្នកកំដរម្ខាងៗត្រឹមតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
ជោគសំណាងរបស់អ្នកកំដរកូនក្រមុំ
កាលពីសម័យមុនមិនមាននរណាម្នាក់ចង់ធ្វើអ្នកកំដរឲ្យកូនក្រមុំ ញឹកញាប់ទេ ពីព្រោះគេមានជំនឿថា ការធ្វើជាអ្នកកំដរអាចផ្ដល់ផលអាក្រក់ដល់រូបគេ ដូចជា៖
បើសិនអ្នកកំដរកូនក្រមុំ ណាកើតហេតុការណ៍ដើរជំពប់ជើងដួលក្នុងអំឡុងពេលធ្វើពិធី គេមានជំនឿថា នឹងមិនបានរៀបការអស់មួយជីវិត។
បើស្ត្រីណាធ្វើពិធីជាអ្នកកំដរគេបាគ្រប់ ៣ លើក អាចត្រូវនៅលីវអស់មួយជីវិត ប៉ុន្តែបើចង់បំបាត់ភាពអពមង្គលនេះ ត្រូវកំដរពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ឲ្យបាន៧លើក ពីព្រោះលេខ ៧ សម្រាប់ប្រទេសប៉ែកខាងលិច គេមានជំនឿថា នាំជោគសំណាងដែលអាចឲ្យគេជួបស្វាមីល្អៗ៕
ដកស្រង់ចេញពីគេហទំព័រ http://women.open.org.kh
No comments:
Post a Comment