Monday, June 23, 2008

គ្រូបង្រៀន​សិស្ស​ថ្នាក់​ទី​២​ ជាប់​ចោទ​រំលោភ​សិស្ស​៥​នាក់​ បែក​ការណ៍​រត់​ចោល​សាលា

ខេត្ត​ក្រចេះ​ ៖​ គ្រូបង្រៀន​ផ្នែក​បឋម​សិក្សា​ម្នាក់​ ត្រូវ​បាន​ឪពុក​ម្ដាយ​របស់​សិស្ស​ជា​ច្រើន​នាក់​ប្ដឹង​ចោទ​ប្រកាន់​ពី​បទ​ ចាប់​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ​លើ​កូន​សិស្ស​ស្រី​តូច​ៗ​ ហើយ​ក្រោយ​ពេល​បែក​ការណ៍​រត់​គេច​ខ្លួន​ទៅ​ជា​ជន​ល្មើស​នោះ​ ឈ្មោះ​ អ៊ុប​ សូពី​ អាយុ​២៥​ឆ្នាំ​ នៅ​លីវ​ រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​រកា​កណ្ដាល​ទី​១​ ឃុំ​រកា​កណ្ដាល​ ស្រុក​ក្រចេះ​ ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ថ្នាក់​ទី​២​ នៃ​សាលា​បឋមសិក្សា​ច្រវ៉ា​កោះដាច់​ ស្ថិត​ក្នុង​ ភូមិ​ច្រវ៉ា​កោះ​ដាច់​ ឃុំ​គោលាប់​ ស្រុក​ក្រចេះ។

តាម​ស្ត្រី​ឈ្មោះ​ ទូច​ សម្បត្តិ​ អាយុ​៣៤​ឆ្នាំ​ មាន​ទីលំនៅ​ក្នុង​ ភូមិ​ច្រវ៉ា​ ឃុំ​គោលាប់​ ស្រុក​ក្រចេះ​ ត្រូវ​ជា​ម្ដាយ​របស់​កុមារី​រងគ្រោះ​ អាយុ​៨​ឆ្នាំ​ ដែល​បាន​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង​ទៅ​សមត្ថកិច្ច​ប៉ូលិស​ប៉ុស្តិ៍​មូលដ្ឋាន​ ឃុំ​គោលាប់​ បាន​អះអាង​ថា​ កូន​ស្រី​របស់​គាត់​ត្រូវ​​បាន​គ្រូ​ឈ្មោះ​ អ៊ុប​ សូពី​ ធ្វើ​ការ​ចាប់​រំលោភ​ចំនួន​១២​ដង​ ក្នុង​នោះ​បាន​ស៊ីជម្រៅចំនួន​៥​ដង​ និង​ក្រៅ​ពី​នេះ​គឺ​គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​បៀតបៀន​កេរ្តិ៍​ខ្មាស។

ចំណែក​លោក​ សោម​ សារិន​ អាយុ​៣៥​ឆ្នាំ​ ដែល​ត្រូវ​ជា​ឪពុក​របស់​កុមារី​រងគ្រោះ​ខាងលើ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ រឿង​ដែល​លោក​គ្រូ​មាន​ចរិត​ដូច​សត្វ​តិរច្ឆាន​ធ្វើ​អំពើ​មិន​គប្បី​មក​លើ​ កូន​សិស្ស​របស់​ខ្លួន​នោះ​គឺ​ កើត​មាន​ជា​យូរ​ណាស់​មក​ហើយ​ នេះ​បើ​តាម​ការ​រៀបរាប់​របស់​កូន​ស្រី​របស់​គាត់​ដែល​និយាយ​ប្រាប់។​ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បាន​បែក​ការណ៍​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​ ២០​ ខែ​ មិថុនា​ ដោយសារ​កុមារី​រងគ្រោះ​ម្នាក់​ទៀត​ ដែល​ត្រូវ​ជា​បងប្អូន​ជីដូន​មួយ​របស់​កូន​ស្រី​គាត់​ ហើយ​ជា​សិស្ស​រៀន​នៅ​បន្ទប់​ជាមួយ​គ្នា។​ នាង​រងគ្រោះ​ទី​២​នេះ​ ក៏​មាន​អាយុ​៨​ឆ្នាំ​ដែរ​ ហើយ​ឪពុក​ម្ដាយ​ក៏​បាន​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង​ចោទ​ថា​ គ្រូ​រូប​នេះ​ធ្លាប់​ចាប់​រំលោភ​បាន​ ៥​ដង។​ ការ​បែក​ធ្លាយ​រឿង​អាស្រូវ​នេះ​ គឺ​ខណៈ​ពេល​ដែល​ផ្លូវ​ភេទ​របស់​នាង​មាន​ឈាម​ហូរ​ ហើយ​ជីដូន​របស់​នាង​បាន​ធ្វើ​ការ​សាកសួរ​ទើប​នាង​និយាយ​ប្រាប់​ថា​ លោក​គ្រូ​ សូពី​ ចាប់​រំលោភ។​ ពេល​ឮ​ចៅ​ស្រី​ប្រាប់​ដូច្នេះ​ លោក​យាយ​ក៏​បាន​ប្រាប់​រឿង​នេះ​ទៅ​លោក​ជា​ឪពុក​កុមារី​រងគ្រោះ​បន្ត​ រួច​លោក​ក៏​បាន​ទៅ​ប្ដឹង​ប៉ូលិស​ប៉ុស្តិ៍​រដ្ឋបាល​ឲ្យ​ជួយ​ធ្វើ​ អន្តរាគមន៍។

លោក​ សោម​ ដារ៉ា​ អាយុ​៣៣​ឆ្នាំ​ ដែល​ត្រូវ​ជា​ឪពុក​កុមារី​រងគ្រោះ​ទី​២​ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ បន្ទាប់​ពី​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ​មក​គាត់​បាន​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង​ទៅ​ប៉ូលិស​ ភ្លាម​ ជា​មួយ​នឹង​ការ​ហួស​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​ស្ទើរ​តែ​ទប់​ខ្លួន​មិន​នឹង​ និង​មាន​ការ​ខឹង​សម្បា​ផង​ដែរ។​ លោក​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា​ កន្លង​មក​គាត់​តែង​តែ​មាន​ការ​សង្ស័យ​ក្នុង​ចិត្ត​ដែរ​ ពីព្រោះ​ពេល​ជំរុញ​កូន​ស្រី​ឲ្យ​ទៅ​រៀន​នាង​មិន​ចង់​ទៅ​ ហើយ​គាត់​នៅ​​តែ​បង្ខំ​ ព្រោះ​មិន​នឹក​ស្មាន​ថា​ ការ​រារែក​របស់​កូន​មិន​ចង់​ទៅ​រៀន​នោះ​ដោយសារ​តែ​នាង​ខ្លាច​គ្រូ​ទុរយស​នោះ ​ចាប់​រំលោភ​ឡើយ។

នៅ​ចំពោះ​មុខ​សមត្ថកិច្ច​ប៉ូលិស​ កុមារី​ទាំង​ពីរ​នាក់​ក្នុង​ចំណោម​៥​នាក់​ដែល​ទទួល​រងគ្រោះ​ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ នៅ​ម៉ោង​ចេញ​លេង​ម្ដង​ៗ​លោក​គ្រូ​ សូពី​ តែងតែ​ហៅ​នាង​ទៅ​បន្ទប់​ទឹក​ ហើយ​លោក​គ្រូ​ក៏​ចាប់​រំលោភ​នាង​នៅ​ខាង​ក្នុង​បន្ទប់​ទឹក​នោះ​ និង​បាន​ប្រើ​ពាក្យ​គំរាម​មិន​ឲ្យ​ប្រាប់​នរណា​ឡើយ​ បើ​ហ៊ាន​ប្រាប់​គេ​នឹង​ចាប់​អារ.ក​ សម្លាប់​ចោល។​ កុមារី​ស.ន​ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ចំពោះ​ការ​ចាប់​រំលោភ​ពី​សំណាក់​លោក​គ្រូ​ សូពី​ មក​លើ​ពួក​នាង​គឺ​មាន​ចំនួន​ច្រើន​ដង​ណាស់​ ប៉ុន្តែ​នាង​ចាំ​បាន​តែ​ចំនួន​១២​ដង​ និង​ស៊ីជម្រៅ​៥​ដង​ ក្រៅ​ពី​នេះ​គឺ​គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​ស្ទាប​លេង​ខាង​ក្រៅ។​ ចំណែក​កុមារី​ម្នាក់​ទៀត​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ នាង​ធ្លាប់​ត្រូវ​លោក​គ្រូ​ សូពី​ ចាប់​រំលោភ​ចំនួន​៥​ដង​ ដោយ​គាត់​ប្រើ​ដៃ​ស្ទាប​អង្អែល​នៅ​ផ្នែក​ខាង​ក្រៅ​ និង​ឲ្យ​នាង​ស្ទាប​ប្រដាប់​ភេទ​របស់​គាត់។​ កុមារី​ទាំង​ពីរ​បាន​បន្ត​ទៀត​ថា​កន្លែង​ដែល​លោក​គ្រូ​ចាប់​ធ្វើ​បាប​ពួក​ នាង​ភាគ​ច្រើន​គឺ​ នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ទឹក​សាលារៀន​ និង​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ដេក​ក្នុង​សាលារៀន​ ដែល​លោក​គ្រូ​ស្នាក់នៅ។

លោក​អនុសេនីយ៍ត្រី​ ចក់​ ផល្លី​ នាយ​ប៉ុស្តិ៍​រដ្ឋបាល​ ឃុំ​គោលាប់​ បាន​ឲ្យ​ដឹង​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​ ២២​ ខែ​ មិថុនា​ ថា​ ចំពោះ​កុមារី​ដែល​រងគ្រោះ​គឺ​មាន​ចំនួន​៥​នាក់​ សុទ្ធ​តែ​ជា​សិស្ស​រៀន​ក្នុង​ថ្នាក់​តែ​មួយ​ ដែល​ពួក​នាង​ទទួល​រង​នូវ​ការ​ធ្វើ​បាប​ពី​សំណាក់​គ្រូ​ចិត្ត​អន្ធពាល​នោះ។​ លោក​បាន​បន្ត​ទៀត​ថា​ ប៉ុន្តែ​ក្មេង​ស្រី​រងគ្រោះ​ធ្ងន់ធ្ងរ​គឺ​មាន​ ចំនួន​ពីរ​នាក់​ខាង​លើ​នេះ​ ដែល​សមត្ថកិច្ច​ប៉ូលិស​កំពុង​តែ​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង​ទៅ​តុលាការ​ខេត្ត​ ដើម្បី​ស្នើ​សុំ​ដីកា​តាម​ស្វែងរក​ចាប់​ខ្លួន​ជន​ល្មើស​យក​មក​ផ្ដន្ទាទោស​ តាម​ច្បាប់៕

ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​គេ​ហទំព័រ​ http://women.open.org.kh

1 comment:

Han4U said...

This is the worse action that the Khmer society is hating and erasing it.

How many teachers is remaining in the Khmer social at the Country side??

How do we have a measure for that?
If you are interested in this blog please leave your comment here. Thanks.